سال 1373:
ساعت 14:26 روز دوشنبه 30 خرداد سال 1373 خورشیدی برابر با عاشواری 1415 هجری قمری و در حالی که رواقها، صحنها و اطراف مرقد مطهّر امام هشتم (ع) از جمعیّت موج میزند و مردم برافروخته از عشق و ارادت به سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع)، غرق عزاداری و نوحهسرایی اند، صدای مهیب انفجار بمب، فضای روضهی منوّرهی رضوی را پر میکند و انفجار سهمگین همه جا را به لرزه در میآورد.
لحظهای بعد دود غلیظ و بوی خون در فضای حرم پخش میشود و انبوه متراکم جمعیّتی را که مشغول مناجات و عبادت بوده و در فضایی از صمیمیّت و اخلاص، رازهای دل خود را با امام و پیشوای بر حقّشان وا میگویند درهم میپیچد.
بمب در محلّی واقع در قسمت بالای سر مبارک منفجر می شود و همه چیز را در هم میریزد و زائران را وحشتزده و سراسیمه میگرداند.
بر اثر شدّت انفجار که طبق نظر کارشناسان مربوط، مقدار آن معادل 10 پوند مادّه منفجره "تی. ان. تی" بوده است، اعضای بدن تعدادی از زائران همچون سر و دست و پا و انگشت جدا شده و به اطراف محلّ حتّی پشت بام حرم و سقف ضریح مطهر پراکنده می شود...
پس از مدّتی، وزارت اطّلاعات، با مهارت فوقالعادهی خود، عامل بمبگذار (به نام "مهدی نحوی") را در طیّ عملیّات تعقیب و گریز، به هلاکت رساند.
بعدها منافقین بیانیـّه دادند که مهدی نحوی، از نظر ما "شهید" است..!!!
(راستی این جمله هم که شبیه جملهی "عمرسعد" است...!!!)
سربند ارثی
نظرات شما عزیزان: